در این مقاله بخش مدیریت جزئیات فرایندهای پنجره تسک منیجر (task manager) ویندوز به طور کامل و با جزئیات بالا توضیح داده شده است.

مدیریت جزئیات فرایندها در پنجره تسک منیجر (task manager)

این پنجره دقیق‌ترین پنجره تسک منیجر (task manager) است. مانند برگه پردازش‌ها است، اما اطلاعات بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهد و میزان پردازش‌ها را از همه حساب‌های کاربری سیستم شما نشان می‌دهد. اگر از تسک منیجر ویندوز 7 استفاده کرده باشید، برای شما کاملاً آشنا به نظر می‌رسد. این همان اطلاعاتی است که برگه Processes در ویندوز 7 نمایش می‌دهد.

برای دسترسی به گزینه‌های اضافی در این برگه از پنجره تسک منیجر می‌توانید روی فرایندها کلیک راست کنید:

• پایان کار (End task): پایان دادن به روند. این همان گزینه موجود در برگه فرایندها (پردازش‌ها) پنجره تسک منیجر است.
• پایان درخت فرآیند (End process tree): فرایند و تمام فرایندهای دیگر ایجاد شده توسط آن فرایند را پایان می‌دهد.
• تنظیم اولویت (Set priority): برای فرایند اولویت تعیین کنید. کم، پایین‌تر از عادی، عادی، بالاتر از حد عادی، زیاد و بیدرنگ (Realtime). فرایندها با اولویت طبیعی شروع می‌شوند. اولویت کم برای فرایندهای پس‌زمینه ایده آل است و اولویت بالاتر برای فرآیندهای دسکتاپ ایده آل است.
• تنظیم میل ترکیبی (Set affinity): میل ترکیبی پردازنده یک فرایند را تنظیم کنید. به عبارت دیگر، مشخص کنید که کدام پردازنده چه پردازشی را انجام بدهد. به طور پیش فرض، تمام پردازش‌ها بر روی همه پردازنده‌های سیستم شما اجرا می‌شوند. می‌توانید از این امر برای محدود کردن پردازش یک فرآیند بر روی یک پردازنده خاص استفاده کنید. به عنوان مثال، گاهی اوقات این موضوع برای بازی‌های قدیمی و برنامه‌های دیگری که تصور می‌کنید که فقط احتیاج به یک CPU  دارند مفید است. باید این موضوع را بدانید که حتی اگر یک پردازنده مرکزی در کامپیوتر خود داشته باشید، هر هسته به عنوان یک پردازنده جداگانه ظاهر می‌شود.
• تجزیه و تحلیل با زنجیر(Analyze wait chain): مشاهده موضوعاتی که در انتظار پردازش هستند. این گزینه به شما نشان می‌دهد که کدام فرایندها و رشته‌ها منتظر استفاده از منبعی هستند که توسط فرآیند دیگری در حال استفاده شدن است. این گزینه یک ابزار اشکال زدایی مفید برای برنامه‌نویسان برای تشخیص هنگ کردن سیستم است.
• مجازی‌سازی UAC (UAC virtualization): مجازی‌سازی کنترل حساب کاربری (User Account Control) را برای یک فرآیند فعال یا غیرفعال کنید. این ویژگی برنامه‌هایی که نیاز به دسترسی حالت مدیر (administrator) دارند را توسط مجازی‌سازی دسترسی آنها به پرونده‌های سیستم، هدایت مجدد پرونده (فایل) و دسترسی رجیستری به پوشه‌های دیگر اصلاح می‌کند. این برنامه در درجه اول توسط برنامه‌های قدیمی‌تر به عنوان مثال، برنامه‌های مربوط به دوره ویندوز XP که برای نسخه‌های مدرن ویندوز نوشته نشده‌اند، استفاده می‌شود. این یک گزینه رفع اشکال برای توسعه‌دهندگان است و نیازی به تغییر آن نیست.
• ایجاد فایل dump (Create dump file): یک عکس فوری از حافظه برنامه را می‌گیرد و آن را در دیسک ذخیره می‌کند. این یک ابزار اشکال زدایی مفید برای برنامه‌نویسان است.
• باز کردن مکان پرونده (فایل) (Open file location): یک پنجره جستجوگر فایل (File Explorer) باز می‌کند که فایل اجرایی فرآیند را نشان می‌دهد.
• جستجوی آنلاین (Search online): می‌توانید یک جستجو را برای نام فرآیند در سایت Bing انجام دهید.
• خصوصیات (Properties): پنجره خصوصیات فایل .exe فرایند را نشان می‌دهد.
• رفتن به سرویس یا سرویس‌ها (Go to service(s)): خدمات مربوط به فرآیند را در برگه خدمات نشان می‌دهد. این موضوع به ویژه برای فرایندهای svchost.exe بسیار مفید است. خدمات برجسته خواهد شد.

اگر روی عناوین کلیک راست کنید و گزینه نمایش ستون‌ها را انتخاب کنید، لیست بسیار طولانی‌تری از اطلاعات را می‌توانید در اینجا نشان دهید. از جمله گزینه‌های زیادی که در برگه فرآیندها در دسترس نیستند.

در اینجا معنی هر ستون آورده شده است:

• نام بسته (Package Name): برای برنامه‌های پلتفرم جهانی ویندوز (Universal Windows Platform (UWP))، نام بسته برنامه‌ای را که از آن گرفته شده است نمایش می‌دهد. برای برنامه‌های دیگر، این ستون خالی است. برنامه‌های UWP معمولاً از طریق فروشگاه مایکروسافت توزیع می‌شوند.
• PID: شماره شناسه منحصر به فرد فرآیند مرتبط با آن فرآیند. این شماره شناسه مربوط به فرایند است و نه برنامه. به عنوان مثال، اگر برنامه‌ای را ببندید و دوباره باز کنید، فرایند برنامه جدید دارای شماره شناسه فرآیند جدید است.
• وضعیت (Status): این ستون نشان می‌دهد که آیا روند صرفه‌جویی در مصرف انرژی در حال اجرا است یا معلق (suspends) شده است. ویندوز 10 همیشه برنامه‌های UWP را که برای ذخیره منابع سیستم استفاده نمی‌کنید معلق می‌کند. همچنین می‌توانید کنترل کنید که آیا ویندوز 10 فرآیندهای دسکتاپ سنتی را به حالت تعلیق درآورده است یا نه.
• نام کاربری (User name): نام حساب کاربری است که فرآیند مورد نظر را اجرا می‌کند. شما اغلب نام حساب کاربری سیستم را مانند SYSTEM و LOCAL SERVICE در اینجا خواهید دید.
• شناسه جلسه (Session ID): شماره منحصر به فرد مرتبط با جلسه کاربر است که فرایند را اجرا می‌کند. این همان عددی است که برای کاربر در برگه کاربران نشان داده شده است.
• شناسه موضوع کار (Job object ID): موضوع کاری که فرایند در رابطه با آن در حال اجرا است. موضوعات کار راهی برای دسته‌بندی فرآیندها هستند. بنابراین می‌توان آنها را به صورت گروهی مدیریت کرد.
• CPU: درصدی از منابع CPU که در حال حاضر یک فرایند از تمام پردازنده‌ها استفاده می‌کند. اگر مورد دیگری از پردازنده استفاده نمی‌کند، ویندوز فرایند بیهوده سیستم (System Idle Process) را با استفاده از آن در اینجا نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، اگر فرایند بیهوده سیستم از 90% منابع CPU شما استفاده می‌کند، این بدان معناست که سایر فرایندهای سیستم شما از 10% ظرفیت به صورت ترکیبی استفاده می‌کنند و 90% از زمان بیهوده بوده است.
• زمان پردازنده (CPU time): کل زمان پردازنده (بر حسب ثانیه) که از زمان شروع به کار پردازش محاسبه می‌شود. اگر فرآیندی بسته شود و دوباره راه‌اندازی شود، این کار مجدداً انجام می‌شود یعنی از صفر شروع به حساب کردن می‌کند. این یک روش خوب برای ردیابی فرآیندهای نیازمند به پردازنده است که ممکن است در حال حاضر بیکار (استراحت) باشند.
• چرخه (Cycle): درصد چرخه‌های فرایند که در حال حاضر فرایند در تمام پردازنده‌ها استفاده می‌کند را نشان می‌دهد. دقیقاً مشخص نیست که این ستون چه متفاوتی با ستون CPU دارد، زیرا اسناد مایکروسافت این موضوع را توضیح نمی‌دهد. با این حال، اعداد در این ستون به طور کلی تقریباً شبیه ستون CPU هستند. بنابراین احتمالاً اطلاعات مشابهی با مقدار متفاوت است.
• مجموعه کاری (حافظه) (Working set (memory)): مقدار حافظه فیزیکی که در حال حاضر فرآیند از آن استفاده می‌کند.
• پیک مجموعه کاری (حافظه) (Peak working set (memory)):حداکثر میزان حافظه فیزیکی که فرآیند استفاده کرده است.
• دلتا مجموعه کاری (حافظه) (Working set delta (memory)): تغییر در حافظه مجموعه کاری از آخرین تازه‌سازی داده‌های اینجا.   
• حافظه (مجموعه کاری خصوصی فعال) (Memory (active private working set)): میزان حافظه فیزیکی مورد استفاده فرایند است که برای سایر فرایندها قابل استفاده نیست. فرایندها برای استفاده بهتر از حافظه شما برخی از داده‌ها را به طور مکرر پنهان می‌کنند. اما در صورت نیاز به پردازش، می‌توانند به سرعت فضای حافظه را خالی کنند. این ستون داده‌های پردازش‌های معلق UWP را مستثنی می‌کند.
• حافظه (مجموعه کاری خصوصی) (Memory (private working set)): مقدار حافظه فیزیکی مورد استفاده فرایند است که توسط سایر فرآیندها قابل استفاده نیست. این ستون داده‌های پردازش‌های معلق UWP را مستثنی نمی‌کند.
• حافظه (مجموعه کاری مشترک) (Memory (shared working set)): مقدار حافظه فیزیکی مورد استفاده فرایند است که می‌تواند در صورت لزوم توسط سایر فرآیندها نیز استفاده شود.
• میزان تسلیم کردن (Commit size): مقدار حافظه بالقوه ویندوز که برای فرآیند ذخیره می‌شود.
• دسته صفحه شده (Paged pool): مقدار حافظه هسته قابل مشاهده‌ای که هسته ویندوز یا درایورها برای فرآیند اختصاص می‌دهند. سیستم عامل در صورت لزوم می‌تواند این داده‌ها را به پرونده صفحه‌بندی شده (paging file) منتقل کند.
• دسته NP (NP pool): مقدار حافظه هسته غیر صفحه‌ای که هسته ویندوز یا درایورها برای فرآیند اختصاص می‌دهند. سیستم عامل نمی‌تواند این داده‌ها را به پرونده صفحه‌بندی شده منتقل کند.
• خطاهای صفحه (Page faults): تعداد خطاهای صفحه ایجاد شده توسط فرآیند از زمان شروع به کار آن. این موارد زمانی اتفاق می‌افتد که برنامه سعی در دسترسی به حافظه‌ای که در حال حاضر به آن اختصاص داده نشده است داشته باشد و طبیعی است.
• PF Delta: تغییر در تعداد خطاهای صفحه از آخرین بازخوانی.
• اولویت پایه (Base priority): اولویت فرآیند که به عنوان مثال ممکن است کم، عادی یا زیاد باشد. اولویت‌بندی ویندوز فرایندهای برنامه‌ریزی با اولویت‌های بالاتر است. به عنوان مثال، وظایف پس‌زمینه سیستم که فوری نیستند و ممکن است در مقایسه با فرایندهای برنامه دسکتاپ اولویت کمی داشته باشند.
• دستگیره‌ها (Handles): تعداد دستگیره‌های موجود در جدول موضوع فرآیند را نشان می‌دهد. دسته‌ها منابع سیستم را مانند پرونده‌ها، کلیدهای رجیستری و رشته‌ها را نشان می‌دهند.
• رشته‌ها (Threads): تعداد رشته‌های فعال در یک فرآیند را نشان می‌دهد. هر پردازش یک یا چند رشته را اجرا می‌کند و ویندوز زمان پردازنده را به آنها اختصاص می‌دهد. رشته‌های موجود در یک فرآیند از حافظه مشترک استفاده می‌کنند.
• موضوعات کاربر (User objects): تعدادی از موضوعات مدیریت پنجره توسط فرآیند استفاده شده. این موضوع شامل پنجره‌ها، منوها و مکان نما است.
• موضوعات GDI (GDI objects): تعدادی از موضوعات رابط دستگاه گرافیکی مورد استفاده فرایند. اینها برای ترسیم رابط کاربری استفاده می‌شوند.
• خواندن ورودی/خروجی (I/O reads): تعداد عملیات خواندن انجام شده توسط فرآیند از زمان شروع آن. حروفI/O  مخفف کلمه‌های ورودی (Input) و خروجی (Output) است. این شامل ورودی/خروجی پرونده (فایل)، شبکه و دستگاه است.
• نوشتن ورودی/خروجی (I/O writes): تعداد عملیات نوشتن که از زمان شروع فرآیند انجام شده است.
• دیگر ورودی‌/خروجی‌ها (I/O other): تعدادی از عملیات‌های غیرخواندنی و غیر نوشتاری است که فرآیند از زمان شروع انجام داده است. به عنوان مثال، شامل توابع کنترلی است.
• بایت‌های خواندن ورودی/خروجی (I/O read bytes): تعداد کل بایت‌های خوانده شده توسط فرآیند از زمان شروع آن.
• بایت‌های نوشتن ورودی/خروجی (I/O write bytes): تعداد کل بایت‌های نوشته شده توسط فرآیند از زمان شروع آن.
• بایت‌های دیگر ورودی/خروجی (I/O other bytes): تعداد کل بایت‌های استفاده شده در عملیات ورودی و خروجی غیرخوانده و غیر نوشتنی از زمان شروع فرآیند.
• نام مسیر تصویر (Image path name): مسیر کامل به فایل اجرایی فرآیند.
• خط فرمان (Command line): خط فرمان دقیق فرآیند که شامل فایل اجرایی و تمامی آرگومان‌های خط فرمان که اجرا شده بود.
• زمینه سیستم عامل (Operating system context): در صورت وجود هرگونه اطلاعات در پرونده اظهارنامه برنامه، حداقل سیستم عاملی که برنامه با آن سازگار است آورده شده است. به عنوان مثال، برخی از برنامه ها ممکن است ویندوز ویستا، برخی ویندوز 7 و برخی دیگر ویندوز 8/1 را به عنوان حداقل سیستم بیان کرده باشند. اکثراً در این ستون چیزی نمایش داده نمی‌شوند.
• بستر‌های نرم‌افزاری (Platform): نشان دهنده 32 بیتی یا 64 بیتی فرآیند است.
• ترفیع دادن (Elevated): فرایندها در حالت ترفیع داده شده در حال اجرا هستند. به عبارت دیگر با حالت مدیر (Administrator)، با مجوز یا بدون مجوز. برای هر فرآیند یا کلمه نه یا کلمه بله را مشاهده خواهید کرد که به معنی داشتن مجوز یا نداشتن مجوز است.
• مجازی‌سازی UAC (UAC virtualization): آیا مجازی سازی User Account Control برای فرآیند فعال است. این فعال بودن دسترسی برنامه به رجیستری و فایل سیستم را مجازی می‌کند و به برنامه‌های طراحی شده برای نسخه‌های قدیمی ویندوز اجازه می‌دهد بدون دسترسی به حالت مدیر اجرا شوند. گزینه‌ها برای فرایندهایی که به دسترسی سیستم نیاز دارند عبارتند از: فعال، غیرفعال و مجاز نیستند. 
• توضیحات (Description): توصیف قابل خواندن توسط کاربر از پرونده .exe فرایند است. به عنوان مثال،chrome.exe  دارای توضیحات Google Chrome و explorer.exe دارای توضیحات Windows Explorer است. این همان نامی است که در ستون Name در برگه normal Processes نمایش داده می‌شود.
• پیشگیری از اجرای داده‌ها (Data execution prevention): آیا پیشگیری از اجرای داده (DEP) برای فرآیند فعال است یا خیر. این یک ویژگی امنیتی است که به محافظت از برنامه‌ها در برابر حملات کمک می‌کند.
• زمینه سازمانی (Enterprise context): در دامنه‌ها، این ستون نشان می‌دهد که برنامه در چه زمینه سازمانی در حال اجرا است. برنامه می‌تواند در زمینه دامنه سازمانی با دسترسی به منابع سازمانی، زمینه شخصی بدون دسترسی به منابع کاری یا معاف برای فرآیندهای سیستم ویندوز باشد.
• گلوگاه نیرو (Power throttling): آیا گلوگاه نیرو برای فرایندی فعال یا غیرفعال است. ویندوز هنگامی که از برنامه‌های خاصی برای صرفه‌جویی در مصرف باتری استفاده نمی‌کنید، به طور خودکار برنامه‌های خاصی را کنترل می‌کند. شما می‌توانید کنترل کنید که کدام برنامه‌ها از برنامه تنظیمات مستثناء ‌شوند.
• واحد پردازش گرافیک (GPU): درصد منابع GPU مورد استفاده در یک فرآیند یا به طور خاص بیشترین میزان استفاده در بین موتورهای GPU را نشان می‌دهد.
• موتور واحد پردازش گرافیک (GPU engine): موتور GPU که فرآیند از آن استفاده می‌کند، یا به طور خاص‌تر، موتور GPU که فرآیند بیشترین استفاده را از آن می‌کند را نشان می‌دهد. برای مشاهده لیستی از پردازنده‌های گرافیکی و موتورهای آنها، به اطلاعات GPU در تب Performance مراجعه کنید. به عنوان مثال، حتی اگر فقط یک GPU داشته باشید، احتمالاً دارای موتورهای مختلفی برای رندر سه بعدی، رمزگذاری ویدئو و رمزگشایی ویدیو است.
• حافظه اختصاصی GPU (Dedicated GPU memory): مقدار کل حافظه GPU که فرایند از تمام GPU ها استفاده می‌کند را نشان می‌دهد. واحد پردازش گرافیکی گسسته دارای حافظه ویدئویی اختصاصی خود است. همچنین واحد پردازش گرافیکی داخلی بخشی از حافظه معمولی سیستم را به عنوان حافظه GPU در نظر می‌گیرد.  
• حافظه GPU مشترک (Shared GPU memory): مقدار کل حافظه سیستم همراه با حافظه GPU  که به طور مشترک برای پردازش مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا منظور داده‌های ذخیره شده در حافظه معمولی سیستم شما که با GPU به اشتراک گذاشته شده و نه داده‌های ذخیره شده در حافظه داخلی GPU شما است.

مطالبی که شاید برای شما مفید باشد

راهنمای کامل پنجره تسک منیجر (task manager) – قسمت چهارم

راهنمای کامل پنجره تسک منیجر (task manager) – قسمت سوم

راهنمای کامل پنجره تسک منیجر (task manager) – قسمت دوم